Verhaal van een moeder

Hallo,
Ik wil graag mijn verhaal vertellen als moeder van een patiënt van de Essure.
Ik heb enkele verhalen gelezen over de implantaten. Het maakt mij intens verdrietig, juist omdat mijn dochter ook deze heeft.
Als moeder maak ik me grote zorgen. Wat is er toch met je? Ze is lid van jullie facebook site en heet Anoniem. We gooiden haar problemen op haar drukke leven, studie rechten, twee kinderen, weekend werk en dan nog een man die uitgezonden werd naar Afghanistan. Die studie hakte er behoorlijk in. Ja dat was het. Ondertussen zagen we haar groeien. Ja, een stress eter, was de conclusie.
Ondertussen kwamen er steeds meer klachten bij haar. Rug, benen, vocht en concentratie verslechterde en moe enorm moe, niet veel meer kunnen doen in huis. En iedere keer was er wel een oplossing voor. Druk, druk, druk. Wie kon bevroeden dat het allemaal om de veertjes ging. Totdat ze me wees op het programma Radar. Haar mond viel met een klap open, alle kwartjes vielen en alle puzzelstukjes vlogen in elkaar. Ook voor mij.
Als moeder sta je met de rug tegen de muur, je kan niks doen alleen een luisterend oor zijn. Maar weet wel dat de tranen me in de ogen schieten, je bent machteloos, kan de pijn niet weg nemen, en daarbij komt ook nog dat ik toch al gauw 150 km bij haar vandaan woon en er niet even naar toe kan om er gewoon maar te zijn.
Ze staat god zij dank nu op de wacht lijst om geholpen te worden. Wachten duurt lang, het zou drie maanden duren. Ik hoop dat ze het nog vol houd want ze krijgt nu ook al angst aanvallen, en dit vindt ik vreselijk. Ik ben in staat om de arts te vragen of ze niet sneller geholpen kan worden, je wilt je kind niet zo zien wegkwijnen, maar weet dat er nog zoveel meer op de lijst staan en ze allemaal recht hebben om zo snel mogelijk geholpen te worden.
Ik weet dat ik geen patiënt ben maar een moeder van. Ook wij hebben zorgen, grote zorgen om onze meiden hoe jong of oud ze ook zijn en met deze veertjes behept zijn. Ik hoop dat de moeders deze verhalen en informatie willen delen met zoveel mogelijk mensen. Ik vertel het een ieder die het weten wil en deel de berichten van mijn dochter over die Essure op face book. Want dit moet zo snel mogelijk verboden worden!!!
Ik heb maar een dochter die altijd energiek was en nu steeds meer wegkwijnt. Dit kan ik niet goed vinden.
Ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik reageer, maar ook ik moest het even kwijt. Ik hoop dat er meerdere ouders mijn voorbeeld zullen volgen!
Dank aan de beheerders van deze pagina dat ik mijn zorgen mag uiten op deze site.
Succes met jullie strijd tegen de Essure!!!
Anoniem