Na jaren proberen om voor de tweede keer zwanger te worden (IUI / IVF / ICSI), zonder resultaat werd het tijd om het hoofdstuk af te sluiten.
De maandelijkse teleurstellingen, de hormonen en een bereikte leeftijd deed ons besluiten tot sterilisatie. Mijn gynaecoloog stelde de Essure Sterilisatie methode voor.
Duidelijk verhaal; simpel, snel en makkelijk...... niks was minder waar.

8 mei 2014 liet ik de Essure plaatsen. Inzetten verliep niet geheel volgens boekje. Doordat er veel slijmproppen aanwezig waren in mijn baarmoeder was het zicht van de camera beperkt en werd zelfs aan één kant op de “gok” het laatste stukje de eileider ingebracht.  Het zou een simpele ingreep zijn en ik dacht er luchtig over, na een lastige bevalling, 3 eicel puncties en diverse andere ingrepen, wel wat gewend en het zou pijnloos zijn. (1e tegenslag) Niet dus!

5 juni extra echo om te kijken of ze veertjes op de juiste plek zaten. (Ivm eerder vermelde slechte “zicht” bij plaatsing, waren hier twijfels over bij de gynaecoloog.) Ze zaten goed. Arts vroeg hoe het ging. Ik had (toen nog) geen klachten, alleen zei ik: “Ik voel ze zitten!?” Dit werd afgedaan met een lach...want dit kan natuurlijk niet. Nee, zal wel het idee zijn.

23 juni baarmoeder-röntgenfoto.  (2e tegenslag) Zeer pijnlijk! Maar uitslag was goed en “vrijstelling” gekregen van de arts. Alles was veilig. Tja veilig, waarvoor? Libido was inmiddels al gezakt naar 0,00000

Langzaam sluipen ook de klachten erin:
pijn in bekken en onderrug / slechte darmfunctie en opgeblazen buik / buikpijn / extreem vermoeide en pijnlijke benen / vocht vast houden / spier en gewricht pijnen / vermoeidheid, ook moe wakker worden / enorme stemmingswisselingen; neerslachtig / gewichtstoename / migraine / extreem pijnlijke eisprong / zware menstruatie / alles ruikt en proeft naar metaal……Uiteindelijk ga je aan jezelf twijfelen en ik raakte mezelf gewoon helemaal kwijt.

17 april ga ik voor de eerste keer naar de huisarts. Ik krijg medicatie voor de Migraine.
2 juni opnieuw een bezoek aan de huisarts. Klachten die ik dan uitspreek zijn vooral: de pijnlijke en vermoeide benen. De huisarts vraagt me dan: “Ga nu eens na sinds wanneer de klachten er zijn.”  Ik zeg dan nog met een lach: “Eigenlijk sinds de Essure sterilisatie, maar ja dat heeft er natuurlijk niks mee te maken?” Nee, dat verband is er niet. Dus dan toch maar de bloedvaten in de benen laten onderzoeken.

19 juni echo van de benen. Alles goed! Daar zat het probleem dus niet. Inmiddels was ik wel getriggerd door de vraag van de huisarts, of eigenlijk mijn eigen antwoord; “Klachten sinds de Essure sterilisatie?!!”

22 juni google ik voor het eerst Essure in combinatie met een aantal klachten en vind ik al snel de Facebookpagina: “Essure problemen Nederland” En tot mijn grote verbazing lees ik daar verhalen van heel veel vrouwen met dezelfde klachten. Jeetje wat een openbaring. Ik ben zo blij dit te lezen. Hoe triest het ook is en hoe beroerd ik me ook voel;  ZO FIJN die herkenning! En te realiseren, nee het ligt niet aan mij, ik ben niet “ gek”.

De beheerders en oprichters van deze groep hebben alle verhalen en ervaringen verzameld en adviseren dan ook naar een arts te gaan welke ervaring heeft met het juist verwijderen van de veertjes. Helaas zijn er maar een klein aantal gynaecologen die openstaan voor de problematiek rond Essure!

1 juli terug bij de huisarts.
Ik leg mijn bevindingen voor en de huisarts maakt een verwijsbrief naar een gynaecoloog van “ de lijst”
27 juli afspraak. Wat een fijne arts. Helaas heeft hij al veel vrouwen gezien met zo’n zelfde klachten lijstje als ik en legt ook uit dat mijn lichaam inmiddels al een jaar lang bezig is met het afstoten van het lichaamsvreemde materiaal. Een allergische reactie op het metaal!
Dit veroorzaakt, na alle waarschijnlijkheid (want het blijft ook voor hem nog steeds een grijs medisch gebied), alle klachten.
Conclusie: de veertjes gaan eruit! Laparoscopisch zullen ze, incl. de eileiders, verwijderd worden. Wat een opluchting. Helaas is het i.v.m. vakantieperiode erg druk en moet ik iets langer wachten op de operatie. De klachten nemen ook wel toe en vooral het feit dat ik psychisch zo in de war ben doet mij besluiten ook maar eens met iemand te gaan praten.
Dit helpt! Gewoon even mijn verhaal doen….ook het afsluiten van de periode voor de Essure plaatsing kan geen kwaad.

26 nov is het eindelijk zo ver! De grote dag.
De operatie verloopt voorspoedig, Veertjes komen er in zijn geheel uit en eileiders worden daarna verwijderd. Helaas erg ziek van de narcose en/of morfine dus wel een nachtje blijven.
Eenmaal thuis tijd om te herstellen en hoe raar ook een aantal klachten verdwijnen al heel snel. O.a. het vocht vasthouden en de vermoeide / pijnlijke benen.

18 dec controle. Het gaat goed! Wondjes zijn goed genezen en de klachten….zijn “ weg”.
Samen met de arts bekijk is nog een stukje operatie en bespreek nog even kort wat hij precies heeft gedaan. Één veertje bleek inderdaad niet goed te zitten; erg ver in de eileider. Ook was er een cyste en een vochtophoping in de eileiders. Beide onderzocht in het lab; gelukkig alles ok.
Dus tevreden, “Ik ben ontslagen”!

Gelukkig zit de arts niet stil. Hij zei me veel contact te hebben met twee andere gynaecologen welke veel vrouwen helpen en de Essure weer verwijderen. Er zal verder onderzoek moeten gaan plaatsvinden en dit zal zeker besproken gaan worden. Ook wil hij zelf een onderzoek gaan starten; het immuunsysteem zal onder de loop moeten worden gelegd van vrouwen voor en na verwijdering. Wat gebeurd er nu eigenlijk in het lichaam?

Hopelijk worden in ieder geval alle gynaecologen in Nederland op de hoogte gebracht van de toenemende problematiek. Want inmiddels hebben zich al meer dan 400 vrouwen zich aangesloten bij de Facebookgroep en worden er steeds meer meldingen gedaan bij IGZ / Landelijk Meldpunt Zorg.

Maar ik zeg: “Uit de handel die troep!”

Nu inmiddels 5 weken verder kan ik gelukkig zeggen:  “De klachten zijn weg!”
Alleen nog bezig om het psychisch allemaal te verwerken en mijn hormoonhuishouding en darmfunctie te herstellen. (Ik hoop dit gedeeltelijk ook met voeding te kunnen oplossen.)

Maar voor mij is 2016 een nieuw begin! E-free.