ERVARINGEN VAN EEN ESSURE LOTGENOOT TOEN ER NA VERWIJDERING KLACHTEN TERUGKWAMEN

HERSTELLEN VAN ESSURE EN TERUGKERENDE KLACHTEN
Een groot aantal dames die essure hebben gehad hebben veel pijnklachten ondervonden uiteindelijk vaak resulterend in chronische pijnklachten. Na de verwijdering verdwijnen gelukkig bij veel dames klachten. Bij mij was dit de eerste vier maanden na de verwijdering van de eileiders, baarmoeder, baarmoederhals en essure wel het geval. Maar na een ongeveer 5 maanden kwamen er weer klachten terug en werden deze weer erger. Klachten als zere heupen en bekken na inspanning maar bij toename werd dit dagelijks waarneembaar, pijnscheuten en gevoel van prikken/steken in buik. Na operatie waren urine klachten allemaal verdwenen maar nu weer toename van weer vaker naar toilet (niet goed leegplassen) en moeilijk ophouden, darmen weer gevoeliger. Al deze klachten vele malen minder dan toen ik de essure nog had, maar vooral omdat het toenam niet fijn en zorgelijk. Daarom deel ik hierbij mijn ervaringen en gevonden informatie.

Stap 1: uitsluiten van fragmenten
Helaas is het risico van fragmenten bij een essure verwijdering aanwezig. Dus je zal moeten uitsluiten of er geen fragmenten zijn achtergebleven. Daarom wordt er in de Essure Problemen Groep gehamerd op gegeven dat je potje met veertjes mee moet krijgen ofwel een röntgenfoto. Ik had geen potje mee omdat alles er in 1x is uitgehaald en door is gegaan naar de patholoog voor onderzoek. Er is van mijn buik- en bekkengebied een röntgenfoto gemaakt waarop geen fragmenten te zien zijn, maar ook na de operatie is er een foto gemaakt van de baarmoeder en eileiders waarop alle windingen en markers te tellen zijn.

Deze stap is heel belangrijk omdat alleen al het idee van het eventueel hebben van fragmenten kan zorgen voor veel onzekerheid en angst wat weer van grote impact is op je pijn en instandhouden van het sensitisatieproces.

Stap 2: onderzoek gynaecoloog
Het blijft een proces van uitsluiten van zaken. Het is lastig maar er zijn veel diagnoses die qua klachten erg op elkaar lijken dat kennen we natuurlijk allemaal uit de periode van zoeken toen we ontdekten dat Essure weleens de boosdoener zou kunnen zijn. Endometriose, wildvleesgroei, eierstokontsteking, vitamine tekorten, artrose etc. etc Veel symptomen zijn overeenkomstig en dat maakt het lastig.

Maar gelukkig ik heb geen fragmenten dat hoofdstuk kan ik afsluiten. Maar waar komen mijn pijnklachten dan wel vandaan. Voor onderzoek naar een gynaecoloog. Naast een gesprek over mijn klachten en inwendig onderzoek geeft de arts aan vaak dames terug te zien na het verwijderen van de baarmoeder. Het is nu eenmaal een centraal orgaan in je onderste gedeelte van je lijf en daarin heeft de afgelopen jaren zich heel veel afgespeeld, tenminste in mijn geval wel ivm heftige menstruaties vanaf 13e (zowel pijn als veel vloeien), meerdere zwangerschappen maar ook miskramen, mirena spiraal en daarbij ook nog de novasure en essure. Ook je herstelproces wordt besproken: hoe rustig heb je je gehouden? Wat til je wel en wat niet, hoe goed luister je naar je lijf? De spieren zijn gewend geraakt aan pijn en kunnen dit onthouden. Waarschijnlijk is dit ‘onthouden’ ergens getriggerd. In maand 5 heb ik een heel heftig griepvirus met hoge koorts gehad dit zou een trigger geweest kunnen zijn ivm lage weerstand. Daarna speelde de angst voor fragmenten een grote rol die ook als trigger gefunctioneerd kan hebben. De gynaecoloog wil naast het bespreken van mijn casus in het hele artsenteam een onderzoek van een bekkenspecialiste/bekkenfysiotherapeute. Zij vindt op mijn hele lijf behoorlijk aangedane triggerpoints (spierknopen).

Het blijft een proces van uitsluiten van zaken zoals vitamine tekorten, endometriose etc. Het is lastig maar er zijn veel diagnoses die qua klachten erg op elkaar lijken dat kennen we natuurlijk allemaal uit de periode van zoeken toen we ontdekten dat Essure weleens de boosdoener zou kunnen zijn. Endometriose, wildvleesgroei, eierstokontsteking, vitamine tekorten, artrose etc. etc Veel symptomen zijn overeenkomstig en dat maakt het lastig.


Aannemelijke diagnose: Centrale Sensitisatie.
Mijn systeem is duidelijk overprikkeld en overbelast geraakt. Door de trigger weten mijn spieren het weer en is de pijn weer terug gekomen en wordt versterkt door oa angst, weerstand etc. die het brein beïnvloeden. Het verhaal is zo helder en duidelijk maar ook voor mij acceptabel dat deze acceptatie al een 1e stap is in het herstelproces. Pijneducatie is onderdeel van het aanpakken van sensitisatie.

Dat ik zeker weet dat ik geen fragmenten heb, dat er goed naar me geluisterd wordt en deze pijnklachten serieus opgepakt worden plus een heel aannemelijke verhaal over sensitisatie die ik kan accepteren geven meteen al rust zowel mentaal als in de pijn.

Tijd is ook een factor. Inmiddels 14 maanden geleden na mijn operatie en het spreekwoord ‘tijd heelt alle wonden’ is er niet voor niets.

Advies
Dry Needling en bekkenfysiotherapie en osteopathie.
Bij de bekkenspecialiste krijg ik dry needling therapie en massage etc. Daarnaast werd ik al behandeld door een osteopaat dit mag ik blijven doen maar niet te snel voor of na een dry needling behandeling.
Na een dry needling behandeling ervaar ik zeker 2-3 dagen moeheid maar ook bv spierpijngevoel. Je lijf heeft ook nu tijd nodig om deze behandeling weer ruimte te geven. Je afvalstoffen kunnen opeens weer langs andere route, ook dat heeft even tijd nodig om weer in balans te komen.

Pas op tijdens behandeling triggerpoints voor extreme sporten. Uitleg bekkenspecialiste "Maar met triggerpoints welke klachten geven is explosieve of zeer intensieve sportbeoefening niet aan te raden. Dit om de spieren niet over te belasten (dat zijn ze immers al een beetje als ze triggerpoints/spierknopen vertonen). Wandelen, fietsen, zwemmen m.a.w. beweging voor uithoudingsvermogen zijn aan te raden. Als spieren rustiger zijn, rustig aan andere trainingen, sporten weer opbouwen."

Let wel: elke essure dame heeft haar eigen medische achtergrond welke van invloed kan zijn op bovenstaande. Daarbij geeft ook de gynaecoloog duidelijk aan het is een zoektocht naar wat wel en niet bij je werkt in kader sensitisatie. Bij mij werpt de dry needling therapie echt z’n vruchten al af maar het kan zijn dat bij jouw juist iets anders werkt.
Dit is mijn persoonlijke interpretatie van wat mijn arts en bekkenspecialist mij aangeven.

Interessante links over triggerpoint/dry needling/osteopathie etc.
triggerpoints: http://www.praktijkgroenewolddeventer.nl/massagetriggerpoints.html
dry needling: https://www.pelvicum.com/content/myofasciale-triggerpoint-behandeling
osteopathie: http://www.osteo-cura.nl/osteopathie/
osteopathie: http://www.osteopathie.nl/over-osteopathie/wat-is-osteopathie

MEER INFORMATIE OVER SENSITISATIE

Centrale sensitisatie/overgevoeligheid, een overprikkelbaar centraal zenuwstelsel (CZS) is, simpel uitgedrukt, het steeds gevoeliger (hypersensitief) worden voor pijn. Sommigen beschrijven het is als volgt: “De alarm-installatie gaat ieder moment af, terwijl er niets aan de hand is. De installatie gaat zelfs af als er helemaal geen sprake van schade is. De drempelwaarde waarop je iets voelt wordt steeds lager.” (bron: https://mecvswetenschap.wordpress.com/2011/03/26/centrale-sensitisatie-pijn-behandeling/)

Verklaring voor chronische pijn
Gelukkig  lijkt  er  nu  een  goede  verklaring  te  zijn  voor  een  groot  deel  van  de  chro-
nische  pijnaandoeningen.  Bij  het  meren-deel  van  de  chronische  pijnsyndromen, 
zoals chronische lage rugklachten, whip-lash,  hoofdpijn,  artrose  en  fibromyalgie,  blijkt er sprake van overgevoeligheid van het   centrale   zenuwstelsel.   Normaliter   krijgt  het  brein  continue  informatie  over  de spieren, de organen, de gewrichten en de huid. Als er iets mis is geeft het brein een pijnsignaal af. Het brein bepaalt dus of iemand pijn ervaart. Bij chronische pijn blijkt er sprake te zijn van een abnormale versterking  van  deze  pijnsignalen  in  het  centrale zenuwstelsel. Men spreekt hierbij van 'centrale sensitisatie'. Bij mensen met  centrale  sensitisatie  is  er  eigenlijk  niets mis in het lichaam en toch gaat het alarm  voortdurend  af  en  ervaart  iemand  dus continu pijn. Bij chronische pijn is het zenuwstelsel  dus  te  scherp  afgesteld  en 
het  systeem  overgevoelig.  Stress,  angst,  teveel  aandacht  voor  de  pijn  en  het 
opkroppen  van  emoties  zijn  factoren  die  de sensitisatie in de hand werken.  (bron: http://www.paininmotion.be/nijs-pijneducatie.pdf)

De behandeling van chronische pijn o.b.v. centrale sensitisatie moet gericht zijn op het verminderen van deze overgevoeligheid. Aangezien verschillende factoren centrale sensitisatie in stand kunnen houden (zoals b.v. stress, slaapgebrek, teveel doen…etc.) bestaat deze behandeling altijd uit verschillende strategieën die men tegelijk toepast.

INFORMATIEVE FILMPJES OVER SENSITISATIE EN CRONISCHE PIJN